-
1 branden
bránden sw.V. hb itr.V. разбива се (an etw. (Akk)/gegen etw. (Akk) в нещо) (за вълни, море); бушува; die Wellen branden gegen die Felsen вълните се разбиват в скалите; brandender Beifall гръмки, нестихващи аплодисменти.* * *itr разбива се о брега (вълна).
См. также в других словарях:
branden — brechen; rauschen; tosend aufprallen * * * bran|den [ brandn̩], brandete, gebrandet <itr.; ist (geh.): tosend aufprallen und schäumend wieder zurückfluten: das Meer brandet gegen die Felsen. * * * brạn|den 〈V. intr.; hat〉 sich brechen… … Universal-Lexikon